Gelukkig is daarvoor een oplossing: 'The Last Post' leest u via deze link.
En lees vooral het stuk 'Censuur van KPN' van Peter Olsthoorn.
Of het artikel 'Geruisloos einde van Planet.nl oude stijl' van Jan Benjamin in nrc.next.
Gelukkig is daarvoor een oplossing: 'The Last Post' leest u via deze link.
En lees vooral het stuk 'Censuur van KPN' van Peter Olsthoorn.
Of het artikel 'Geruisloos einde van Planet.nl oude stijl' van Jan Benjamin in nrc.next.
Terwijl Planet Internet nog even studeert op het aanmaken van een rss feed voor mijn columns op die site, heb ik een noodoplossing gefabriekt: ik plaats de ankeilers van de columns gewoon op mijn privéblog. Wees gerust, u krijgt niet al mijn persoonlijke meuk binnen, want ik post er toch hoogst zelden iets. Nou ja, vanaf nu elke dag een linkje naar mijn Planet-stukjes.
U was trouw, want u kwam rechtstreeks - en niet via Planet - met tienduizenden per maand naar deze site.
Helaas bleef het aantal doorkliks via Planet.nl, mijn broodheer, daarbij fors achter. In goed overleg is daarom besloten dat het voortbestaan van dit blog niet gerechtvaardigd is.
Dat betekent niet dat ik stop met schrijven voor Planet. Voortaan zal ik een dagelijks commentaar (of analyse, of column) schrijven voor Planet Multimedia. De eerste kunt u zo rond het middaguur verwachten.
Dank voor uw loyaliteit, en hopelijk tot ziens bij Planet.
De wereld kent geen slimmere mensen dan industrieel ontwerpers. Ga maar na. Een industrieel ontwerper moet:
(a) bètadingetjes snappen, en als docent op de letterenfaculteit weet je dat dit niet alle studenten gegeven is),
(b) creativiteit bezitten, waar de meeste bèta's in elk geval de reputatie hebben dat ze beter zijn in structureren dan in out-of-the-box denken,
(c) empathisch zijn, omdat je mooie ontwerpen anders niet bruikbaar zijn voor derden.
Geen wonder dus dat het uitgerekend een industrieel ontwerper is die speelgoed voor autisten heeft ontworpen. LINKX, bedacht door Helma van Rijn, helpt autistische kinderen bij het verwerven van taalvaardigheden.
Het principe is simpel: een meubelstuk of ander object wordt voorzien van een blokje met een bepaalde kleur. Wanneer het LINKX-apparaat tegen het betreffende meubelstuk wordt gehouden, licht LINKX op in dezelfde kleur als dit blokje, en wordt de naam van het meubelstuk uitgesproken. Van Rijn is van plan om te promoveren op het ontwikkelen van soortgelijk speelgoed.
Kunstenaar Tom Bogaert sleepte een koffertje met een ontstekingsmechanisme van België naar de Verenigde Staten. Is dat:
A) Het bewijs dat de luchtvaartbeveiliging top werkt, aangezien deze onderscheid kan maken tussen een kunstwerk en een product van Al Qaeda, of:
B) Het bewijs dat de luchtvaartbeveiliging slecht werkt, aangezien deze veiligheidshalve alarm had moeten slaan.
Het is in elk geval zeker dat Bogaert in beide gevallen de pers had gehaald.
Heel simpel: omdat uw computer daar sneller van wordt. En de kracht om Aero en andere grafische onzin te draaien, moet ergens vandaan komen.
Nou ja, in deze versie althans. Maak er gerust zelf eentje.
René Diekstra plagieerde omdat zijn brein soms zo'n pijn deed.
Adriaan van Dis plagieerde omdat hij RSI had vanwege het veelvuldig omkleden in een van zijn stijlvolle pakken.
En de Britse pianiste Joyce Hatto plagieerde omdat ze aan kanker leed, totdat het computerprogramma Gracenote haar te slim af was.
Nee, tuurlijk.
Met deze kekke screensaver, die op mijn pc evenwel gelijk crashte. Maar goed, dat is dan ook een HP, en geen Lidl- of Aldi-baksel. Laat staan zo'n oerdegelijke IBM *kuch* *ahum*.
Logisch, want dat scheelt toch weer een paar tientjes op de aanschaf van je nieuwe grijze doos. Uiteraard was er onmiddellijk een wijsneus die Dell opbelde, waarna bleek dat je (in elk geval op dit moment) het bij de computergigant vooralsnog zonder Ubuntu of Knoppix op je consumenten-pc moet doen. Ach, weet u: echt slimme mensen kopen hun pc's en laptops bij Aldi en Lidl.
Zelfs de buitenlandse pers heeft zich gestort op datingsite Dier-en-mens.nl. Volgens Reuters trekt de site meer vrouwen dan mannen aan. Welnu dat klopt. Telt u even mee?
Dat zijn er welgeteld drie. Kijken we nu naar de mannen:
En inderdaad, twee stuks. Oftewel: op Dier-en-mens.nl tref je liefst 50 procent meer vrouwen dan mannen aan! Als dat het vrijgezellenoverschot niet oplost...
Blijkt uit analyse van e-mails. Dit stukje houden we dan maar lekker kort.
De F-22-straaljager blijkt te lijden onder een programmeerfoutje. Fijn toch, dat idee van een computer aan de knuppel?
Geen idee wat ze daarboven gebruiken, zegt zuster Judith. 'Maar wij houden het bij Linux.'
(Klik op de illustratie om een uitvergroting te zien.)
Met dank aan lezer Theo: dit screenshot uit Windows. Het staat er echt: Microsoft wil u graag enkele voordelen van illegale software laten zien. Wij weten er nog wel een paar: je hoeft je niet te ergeren aan een trage helpdesk, en in ruil daarvoor ben je ook nog eens minder geld kwijt.
U kent het bedrijf van Richard Branson wel. Virgin Galactic wil binnen afzienbare tijd commerciële ruimtevluchten aan gaan bieden. Het ligt dus voor de hand om je kennis van heel erg snel door de lucht knallen ook bredere toepassingen te willen geven.
Het goede nieuws dat Virgin Galactic zich ook gaat richten op onderzoek naar hypersonische passagiersvluchten, komt dan ook niet helemaal onverwacht. Al langer wordt er gespeculeerd over de mogelijkheid om met snelheden van Mach 8 (acht keer de geluidssnelheid) of meer van Amsterdam naar Sydney te kunnen vliegen. Zo'n reis zou dan niet langer dan een uur of twee hoeven te duren. Amsterdam-New York kan zelfs binnen een uur.
Wel verrassend is de partner van Virgin Galactic: NASA. Deze organisatie staat erom bekend überbureaucratisch te zijn, en is dus een 'strange bedfellow' voor een bedrijf van de chronisch actieve Branson. Hopelijk klopt het gezegde dat een goed huwelijk uit twee tegenpolen bestaat.
Sock puppet. (Via Kottke.)
De dochter van oom Bill mag dagelijks niet meer dan drie kwartier achter de pc plaatsnemen.
Dat verklaart dan tenminste al die Big Brother-achtige (dit van iemand die een hekel heeft aan die term) functionaliteiten in Vista waarmee ouders zelfs kunnen traceren met wie hun kinderen hebben gemaild.
Wat lezen die journalisten van tegenwoordig dat internet toch goed, vindt u ook niet? Waar anders halen onderstaande nieuwssites zo'n kneitert van een primeur vandaan?
'Nederlandse soldaten beledigen Afghanen op weblogs' (Novum/Trouw)
'Nederlandse soldaten beledigen Afghanen op weblogs' (Nu.nl)
'Soldaten webloggen zonder camouflage' (Radio Online)
Ik zal het u zeggen: van mijn studenten.
Zowel Novum als Nu.nl (die vermoedelijk gewoon het Novum-bericht heeft doorgeplaatst) attribueren het bericht aan Radio Online. De laatste heeft nog het fatsoen om naar de werkelijke bron te linken, maar maakt dit nergens expliciet. Jammer, zeker omdat in dit geval royale bronvermelding gepast was geweest.
De auteur van het blogsartikel is namelijk Maaike Boersma, een van de in totaal tien studenten die dit Planet Internet-dossier over de missie in Uruzgan maakten, als onderdeel van hun studie Journalistiek en Nieuwe Media aan de Universiteit Leiden.
Toen deze studenten half januari aan een intensief lesprogramma van vier weken begonnen, hadden ze nog nooit een videocamera vastgehouden noch een infographic getekend. Het merendeel had bovendien relatief weinig geschreven.
Toch kregen ze het voor elkaar om, na een intensieve cursusweek en het maken van drie kleinere producties voor RTV West in de tweede week, in de resterende derde en vierde week een multimediaal dossier voor Planet Internet te produceren dat al meerdere keren nieuws heeft opgeleverd.
Aangezien blijkbaar geen journalist heeft doorgeklikt naar de colofonpagina om ze daarna wat welverdiende veren in de r*** te stoppen, zal ik het maar doen:
Maaike Boersma, Annemieke van Dongen, Krista-Lize Janse. Sylvie van Nieuwerburgh, Marl Pluijmen, Kim Spoelstra, Linda Verhaegen, Tim Vos, Frederieke de Vries en Dirk-Jan Zom: it's been an honor.
U gaat nog veel van ze horen.
Update 22-2, 18.26: Thank you, Tonie, voor de bijgewerkte versie op Radio Online (klik op de illustratie om een uitvergroting te zien):
Persoonlijk geloof ik niet dat 'ie in enig gevaar verkeert, maar behoort u wel tot het antropocentrische legioen van broeikasdoemdenkers, dan is dit een inspirerende BBC-documentaire (of een bizarre vorm van standup comedy, zulks afhankelijk van je politieke en wetenschappelijke voorkeuren).
Als ik dit stuk op de website van Elsevier lees, snap ik weer waarom ik destijds ben gestopt met mijn studie psychologie:
Psycholoog Jos Buschman van de Van Mesdagkliniek noemde het spel (Second Life, AD) daarom 'per definitie een leerschool voor pedofielen'.
Meneer Buschman gaat er blijkbaar vanuit dat pedofilie is aangeleerd. Dat is misschien logisch voor een psycholoog die in dienst van de overheid werkt. Diezelfde groep staat er namelijk ook om bekend te geloven dat het mogelijk is criminelen hun ongewenste neigingen tot moorden en verkrachten af te leren. Daarom werkt dat TBS-systeem zo geweldig *hoest* *kuch*.
Laat onverlet dat het voor de geestelijke gezondheid van ieder computerminnend mens beter is als Second Life zo snel mogelijk sneuvelt. Rampetampen met kleutersymboliserende pixels is op zichzelf al walgelijk genoeg, maar ook legale seks heb je het best in het echt.
Binnenkort maar een soortgelijk filmpje maken met mijn overleden IBM?
(Via Engadget.)
Andrew Sullivan, een van de beste bloggers in de VS, laat er een psycholoog op los:
Research by Jennifer Beer, a psychologist at the University of California, Davis, finds that a face-to-face guidance system inhibits impulses for actions that would upset the other person or otherwise throw the interaction off. Neurological patients with a damaged orbitofrontal cortex lose the ability to modulate the amygdala, a source of unruly impulses; like small children, they commit mortifying social gaffes like kissing a complete stranger, blithely unaware that they are doing anything untoward.
Korte samenvatting: reacties op websites zijn soms zo bot omdat mensen elkaars gezicht niet kunnen zien. Nu nog een onderzoek over de invloed van stemgeluid op iemands acties. Want waarom zijn telefoongesprekken anders veel beleefder dan de doorsnee discussie op, pak 'm beet, GeenStijl?
Door een man die voor dit fan-tás-tische computerbedrijf werkte, en daar een internetverslaving zou hebben opgelopen. Wat goed nieuws is voor het bedrijf, aangezien hiermee bewezen is dat de computers die IBM aan het personeel verstrekt, in elk geval wél werken.
Zulks in tegenstelling tot mijn zojuist uit Duitsland teruggekeerde T42-baksteen.
Snif.
U zoekt zich suf naar de juiste Vista-drivers. Dan is er gelukkig dit handige overzichtje.
Medicijnen via internet kunnen bestellen: brrr. Dat trekt alleen maar verslavingsgevoelige types aan die ook nog eens schadevergoeding eisen als er trammelant ontstaat. Typisch voorbeeld: de Schotse Fiona Hutson. Ze loog over haar medische dossier, kreeg online pillen voorgeschreven en is nu aan de dope:
Fiona Hutson, from Oxgangs, Edinburgh, also called for Dr Julian Eden to have his licence revoked by the General Medical Council (GMC) after it found he had prescribed powerful drugs over the internet to "line his pockets" and leave patients he had never seen drawn into "dependency and abuse".
Klinkt schandalig, niet? Weg met de internetapotheek!
Totdat je de feiten op een rij zet. De "winst" voor deze Dr. Mengele? Ongeveer 20 euro. Misschien is onzorgvuldigheid hier een grotere factor geweest dan de zucht naar geld.
Onzorgvuldige artsen tref je niet alleen aan op internet. De leugens die mevrouw Hutson over haar eigen voorgeschiedenis vertelde, hadden ook tijdens een 'echt' consult gewerkt.
Dokters baseren zich tijdens hun anamnese voor het overgrote deel op de medische voorgeschiedenis. Op het juiste moment een traantje of moeilijk kijken doet hierbij wonderen. Artsen zijn mensen, geen leugendetectors.
Het is niet voor niets dat slaap- en kalmeringsmiddelen, de zogeheten benzodiazepines, in Nederland heel vaak worden voorgeschreven. En niet dankzij internet, want vanwege soortgelijke sensatiejournalistiek als in Schotland is het vrijwel onmogelijk om zonder recept meer dan een pakje paracetamol via een bonafide website aan te schaffen.
Helpt de Nederlandse voorzichtigheid jegens internetapotheken dan om het probleem van medicijnmisbruik in elk geval niet groter te laten worden? Dat is maar zeer de vraag. Wie een beetje googlet, vindt in no time allerlei vage websites in India, waar de handel in 'van de vrachtwagen gevallen' pillen een lucratieve bijverdienste is. En nee, we geven u niet de adressen.
Wie kwaad wil, vindt altijd wel een weg. Weten we sinds alcoholisten spiritus zijn gaan drinken.
Internetapotheken zijn echter gedwongen om al hun klanten als verslaafden te behandelen. Gevolg: min of meer eerzame burgers als uw blogger kunnen niet meer online terecht voor legaal voorgeschreven medicijnen. Tuurlijk, die kun je ook bij je huisarts krijgen, maar zeker in de Randstad is dat vaak iemand die parttime werkt en enkel op de meest ongunstige tijdstippen ruimte heeft voor een afspraak. Als ze al niet drie dagen van tevoren is volgeboekt.
Voor mensen die hard werken of anderszins geen tijd hebben om zich naar de grillen van de vaderlandse crypto-stalinistische gezondheidszorg te schikken (nee, Hoogervorst, het verstrekken van een oligopolie aan zorgverzekeraars is niet hetzelfde als marktwerking), zijn online receptdiensten een uitkomst. Geen gehannes met overwerkte doktersassistenten of nooit aanwezige artsen, maar eenvoudig dat recept krijgen waar ook je 'vaste' huisarts geen seconde over zou hebben getwijfeld.
Dat vereist wel dat internetapotheken en huisartsen serieus gaan samenwerken, zodat de eerste groep het medisch dossier van een patiënt kan inzien. En het vereist dat de patiënt als klant wordt gezien, in plaats van als kleuter: iemand die zelf verantwoordelijk is voor de (on)waarheden die hij vertelt.
Bijkomend voordeel: mensen zonder verantwoordelijkheidsbesef zoals mevrouw Hutson worden minder snel naar India gejaagd, zodat artsen de kans krijgen om deze mensen eerder in contact te brengen met de verslavingszorg.
Als u me nu excuseert: mijn nichtje met één been en een glazen oog wil een terreinwagen met zesbak kopen, dus ik moet alvast de rechtszaak tegen de Jeep-dealer voorbereiden.
Nee, dat zal nooit gebeuren, net zomin als open-sourcegoeroe Eric S. Raymond ooit voor Microsoft zal gaan werken. Toch dapper van de mensen in Redmond dat ze het hebben geprobeerd. En nu we het toch over dat bedrijf hebben: deskundigen adviseren om nog even met uw poten van Vista af te blijven. Sja, zei ik het niet?
Google heeft nogal wat computers in beheer, en dus ligt het voor de hand om wat nuttigs te doen met de ervaringen die het bedrijf op heeft gedaan met al deze hardware. Vandaar deze extragratis pdf met een onderzoek naar de omstandigheden waaronder harde schijven overlijden.
Pikant: de interne foutendetector van een harde schijf is lang niet altijd even betrouwbaar, iets wat ik als ex-IBM-klant kan beamen. Minder pikant: Google noemt helaas geen namen van goede en minder briljante schijffabrikanten.
Bij Fok zijn ze de agressieve verkoopmethoden van kabel- en internetboer UPC zat. Dat bedrijf maakt er al een tijdje een gewoonte van om de benodigde apparatuur voor digitale tv ongevraagd thuis te bezorgen. Ontvangers die niet zelf actie ondernemen, zitten vervolgens aan een duur abonnement vast.
Dus sturen Fok-lezers op dit moment massaal grindtegels naar het antwoordnummer van UPC, wellicht in de hoop het bedrijf daarmee terug te pakken. Zou best kunnen werken, maar jongens, pak het dan wel serieus aan. Het soortelijk gewicht van loden dakpannen is veel hoger.
Succes, en denk eens aan een schotel.
Die roesten namelijk ook sneller dan je 'Bella Italia' kunt zeggen. Korte herhaling: mijn IBM-laptop kreeg eerst te maken met een kaduke harde schijf, en gaf het toen helemaal op. Gevolg: geen notebook, en een hoop data weg.
De reactie van IBM, wier service tot voorheen werd geroemd op dit blog: zakt u alstublieft in het vaderlandse mestoverschot, want het is allemaal uw schuld.
Gisteren legde een mevrouw van IBM uit waarom. Ter hopelijke verhoging van de amusementswaarde is de dialoog hieronder enigszins gedramatiseerd, maar desondanks niet minder feitelijk:
De mevrouw: 'Er is roestschade ontdekt.'
Ik: 'Da's typisch, want mijn huis heeft gewoon een dak. Bovendien zitten er drie verdiepingen boven me. En de buurman verbouwt al maanden niet meer.'
De mevrouw: 'Toch is het zo volgens onze technische dienst in Duitsland.'
Ik: 'Oh, Duitsland. Jullie fabriek staat toch niet in Dresden he, want ik heb gehoord dat er daar nogal wat huizen zonder dak st...'
De mevrouw: 'Ze zeggen dat het echt van u komt.'
Ik: 'Beetje vreemd, want dat ding heeft hier op een droog bureau gestaan en is niet van zijn plek geweest.'
De mevrouw: 'Misschien vroeger?'
Ik: 'Eh, in de zomer van 2005 is er inderdaad wat water in gekomen. Maar dat is bijna twee jaar geleden, ik heb het ding onmiddellijk uit elkaar gehaald en te drogen gelegd, en er sindsdien ook nooit problemen mee gehad.'
De mevrouw: 'Dan zal dat het zijn geweest.'
Ik: 'Pardon?'
De mevrouw: 'Roest is een sluipmoordenaar. Het kan zomaar opeens fout gaan.'
Ik: 'Net nadat ook de harde schijf het had opgegeven?'
De mevrouw: 'Blijkbaar. Het zat zelfs in het toetsenbord.'
Ik: 'Maar dat kan niet, want dat is vorig jaar nog vervangen.
De mevrouw: 'Onze Duitsers willen er niet over discussiëren.'
Ik: 'Zeker allemaal Joseph Heller gelezen. En als ik hem dan op eigen kosten laat repareren?'
De mevrouw: 'Even rekenen... Wacht, hier heb ik 'm al. Dat wordt dan...'
Klik op de afbeelding om een uitvergroting te zien.
De mevrouw: '...654 euro en 88 cent, inclusief BTW.'
Ik: 'En voor dat geld heb ik ook de hele nacht Jessica Alba erbij?'
De mevrouw: 'U is een grapjas.'
Ik: 'Voor bijna 700 euro koop je een nieuwe. Mag ik dan tenminste de oude terug ontvangen?'
De mevrouw: 'Moet ik even kijken, want formeel moet u daarvoor 215 euro betalen...'
Ik: 'Pardon?'
De mevrouw: '...maar ik zie dat u daarvoor niet heeft getekend.'
Ik: 'Hoezo, getekend?'
De mevrouw: 'Normaal gesproken laten we mensen eerst tekenen als we het vermoeden hebben dat de schade aan de laptop door de eigenaar is veroorzaakt. Maar dat heeft u niet gedaan, dus we hebben geen poot om op te staan.'
Ik: 'Fijn om te horen. Dan ga ik nu even een nieuwe laptop bestellen. Fijne dag mevrouw.'
De mevrouw: 'U ook. Oh, mijn buurman heeft goede ervaringen met Acer. Misschien is dat wat.'
Ik: 'Ik denk het niet, mevrouw. Maar toch bedankt.'
De laptop is overigens nog niet terug. Ik wacht af, en ween om de mij ooit zo dierbaar zijnde overleden baksteen.
Of: waarom communistische regimes zuigen. Lees je even mee, Jan?
De rechter is duidelijk: Jort Kelder mag doorgaan met zijn pogingen om Quotenet beter vindbaar te maken op zoektermen als 'maffiamaatje'. Nog even die advocatensite voorbij, Jort!
OK, dat sociale leven zit er nog steeds niet in. Maar je hebt wél een riem met meer kogellagers dan de heupen van Christina Aguilera. Ook wat waard.
Ik ben een mild en geduldig mens (ahem). Maar hier kun je me dus echt kwaad mee maken:
Neehee, cultuurbarbaar! 'Lost in Translation' speelde in Tokio. Dat ligt in Japan, niet in China. Best een eind uit elkaar, ook al vertonen sommige letters dan enige onderlinge gelijkenis. Zeker tijdens de middelbare school ook alleen maar de uittreksels van de Grote Lijsters gelezen?
Gelukkig leert een rondje googlen ons snel alles over de ideale vakantie van S(ander) Munsterman:
Geeft niks, San, verklaart een hoop. Glaasje sangria in die telefoon van je?
Oh ja, tuurlijk. In een land waar wij kaaskoppen sinds 1831 alleen nog komen om bonbons te kopen, lijdt Google een kleine nederlaag in een juridisch gevecht tegen lokale krantenbonzen, en prompt staan ook in Nederland uitgevers aan de vlag te hijsen.
De strijd gaat om Google Nieuws, de actualiteitenzoekmachine van het Amerikaanse bedrijf. Belgische kranten vinden dat Google niet zomaar mag citeren uit hun artikelen. Dat geeft Kees Spaan, chief indian van het Nederlands Uitgeversverbond, ook weer moed: 'Google zou tenminste het fatsoen moeten tonen om het gesprek over de rechten aan te gaan.'
Nu weten we dat hier ten lande het woord 'gesprek' een eufemisme is voor gedwongen onderhandelen totdat er een compromis is bereikt. Klinkt heel redelijk, zeker in een poldergebied, maar is het niet. Google heeft een goede kans om in elk geval bij de Europese rechter aan het langste eind te trekken. Spaan vraagt dus om een voortijdige overgave.
Komt bij dat veel Nederlandse nieuwsbronnen maar wat graag opgenomen willen worden in Google Nieuws. Waarom? Het levert ze bezoek en dus geld op. Om die reden scholen redacties hun medewerkers massaal bij in SEO-technieken.
Meneer Spaan, u wilt geen redelijkheid, u wilt (nog) meer geld. Niets mis mee, ik ben zelf ook dol op poen. Maar zeg dat dan eerlijk.
En meneer Spaan, als we gaan praten over fatsoen, mag ik dan uw herziene visie op het gedrag van sommige van uw leden? Dan gaat het niet alleen om dat akkefietje over de rechten van Volkskrant-freelancers of die Zeeuwse fotograaf die naar zijn kiekjes kan fluiten, maar ook bijvoorbeeld over Sanoma, waar ze het normaal vinden om toeleveranciers te behandelen als (loon)slaven.
Veel van de bedrijven en freelancers die stukken aanleveren voor uw bladen, zouden tekenen voor een zakelijke partner als Google, die tenminste in de weelde wil delen.
Geen nood. U kunt vanmiddag altijd nog naar de webcast van het seminar Het Nieuwe Uitgeven kijken. Zo ziet niemand u huilen.
Oh, en Natasja, Astrid en Karin: hartelijk bedankt, maar ik denk niet dat jullie echtgenoten het goed zullen vinden.
Een wat je noemt nozele actie van PvdA, VVD en SP. Die willen de Segway, de bekende belachelijke rijdende elektrische bezemsteel, laten legaliseren. Minister Karla Peijs vond dat geen goed idee, wat Blognoot op zijn beurt weer een slecht plan achtte.
Nu nog een zooi nieuwe kerncentrales om al die Segways van CO2-vrije stroom te voorzien, en we hebben er weer een milieuvriendelijk voertuig bij.
Als Mae West een nerd was geweest, dan was ze getrouwd met de ATI Radeon XTX:
Ik bedoel: wie zegt er nu 'nee' tegen 32 centimeter?
Deze kneitert van een laptop. De Panasonic Toughbook lijkt in elk geval een stuk steviger dan mijn IBM, met wiens serviceafdeling ik zojuist een plezierige tien minuten heb overlegd over de vraag of het ding toch kosteloos gerepareerd kan worden. Resultaat: ik mag een fax sturen. Wordt vervolgd.
Michiel Frackers geeft hoog op over de webfähigheid van Barack Obama, presidentskandidaat voor de Amerikaanse verkiezingen in 2008. Zo heeft de site van Obama ondermeer de beschikking over een sociaal netwerk, waarin Obama-aanhangers hun eigen Hyves-achtige clubjes kunnen beginnen.
Alleen mankeerde daar nog wel wat aan. De site is zo gemaakt dat de zoekfunctionaliteit als voorbeeld altijd de laatst gegenereerde groep toont. Met racistische resultaten tot gevolg. Weinig professioneel is verder de reactie van het Obama-campagneteam, die de boodschapper de schuld gaf:
I have had my hand slapped by a representative of the Obama campaign, who really should have just said “thanks for notifying us of this, it’s been fixed.”
De 'perpetual beta' is heel erg Web 2.0, maar arrogant reageren is zo Web 1.9.
Het staat op vrijwel iedere nieuwssite: het bericht dat Intel een prototype heeft gedemonstreerd van een chip met liefst 80 kernen. Wat ik echter nog nergens heb gelezen, en niet begrijp, is een verklaring van het getal 80. De GeForce 8800 heeft bijvoorbeeld 128 kernen, een logisch getal aangezien het een macht van twee is (2^7, om precies te zijn). Zijn er chipontwerpers onder de lezers die kunnen verklaren waarom het logisch, zinvol of praktisch is om van die formule af te stappen?
Erg aardig is 'ie niet, maar wel duidelijk:
Als het goed is, hebben ze het zien aankomen: de beroemde Princeton-universiteit gaat een laboratorium sluiten waar onderzoek wordt gedaan naar buitenzintuiglijke waarneming.
En nog wel bij ons eigen Schiphol. Er lijkt wel iets mis te zijn gegaan met de quantum flux capacitor, want een deel van het vliegtuig is gewoon in de lucht blijven hangen.
Revolutie in de wetenschap, want op 13 februari zal de eerste 16-qubit-quantumcomputer worden gedemonstreerd. Dat zou een enorme doorbraak zijn, en dus zijn nogal wat mensen vrij sceptisch. Over vijf dagen weten we meer.
Een nogal idioot groot uitgevoerd spelletje, maar toch. Een Australiër vond het een goed idee om dik twee ton in dollars te spenderen aan deze mega-flightsimulator. Het apparaat bevat dertien quadcore-machines en is aangesloten op een 42" Philips-tv. Over zijn stroomrekening is niets bekend.
Nou ja, het computerequivalent ervan, althans. Want patsen is het enige nut dat deze GeForce 8800 GTX met waterkoeling heeft. En dat blijft voorlopig ook zo, aangezien Asus nog steeds geen fatsoenlijke Vista-drivers voor zijn topmodel heeft uitgebracht. Jammer, dat je zo'n Asus-card niet mee kunt nemen naar het Mercatorplein.
Recent Comments